Oğlumla dün dışarı çıktık. Bebek arabamızla baya bir yol yaptık. Balık baktık. Parka gittik güzel bir gün geçirdik. Dönüşte Yüncü'nün önünden geçerken bir an şunları söyledim:
"Ayy bu kış ne örsem acaba, bir sürü ip var?" dedim. Kaldım! Yok artık melek!?
Kış bitiyor sen yün diyorsun. Ve ne örgüsü? Oğlun var artık! Onu örceksin artık.
O an anladım geçen mevsim sadece geçmiş... adıyla sanıyla KIŞ diye değil. Mevsim diye?
Metehan farkındalıklarıda ortadan kaldırdı ki ben bu hale geldim. Kış demek sadece oğlum için sınırlı yaşam alanı, kalın kıyafet, az banyo, rüzgar, park yok, ... gibi şeyler. Benim içinse hiç bir anlamı yok.
Ama hayallerim yaz özerine çok. Oğlumla parklara, plajlara, banyodaki uzun eğlenecelere işaret. Güzel bir yaz geçireceğimizi hayal ediyor ve diliyorum farkına vararak tabi ki...
Bahar kendini ilk erik ağaçlarıyla gösterdi her zamanki gibi. Ve oğlum artık evin içinde serbest dolaşabiliyor. Daha tatlı geliyor artık konuşuyor, söyleniyor, 4-5 adım atıyor, daha hareketli güzel günler....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder